Woningcorporatie...eh ik bedoel uitzuigers

Er moet me toch even iets van het hart. Ik kwam net thuis en hoorde van huisgenoten dat er een of andere laaf van Portaal (de huurcorporatie) is langsgekomen. Hij beval dat alles dat op ons balkon stond verwijderd moest worden voor 23 juni.

Wat staat er op ons balkon? Een bank, een tafel en wat stoelen. Dingen die we gebruiken om op te zitten. Heel normaal om zoiets op je balkon te hebben, lijkt mij. Maar nee, volgens die laaf blokkeert het de vluchtroute (die hebben we bij een andere deur), ziet het er lelijk uit (niemand heeft zicht op ons balkon) en weet ik veel met wat voor kulargumenten hij verder aankwam.

Wat me echter het meest stoort is die houding van Portaal. Ze behandelen hun studentenhuurders als vuil. Anderhalf jaar geleden moest er bij ons glasvezel aangelegd worden. Op zich een goede zaak, maar de manier waarop het ging was echt ongelooflijk. Een team van zes mannen belde maandenlang bijna dagelijks bij ons aan, want Portaal wilde geen afspraak met ons maken. Naar eigen zeggen omdat “studenten onbetrouwbaar zijn”. We hebben weleens niet open gedaan, maar ze bleven maar aanbellen net zolang totdat je opendeed. Maak gewoon een afspraak met ons!! Wij zijn ook gewoon mensen met een leven! En dan zit je daar als vrouw in je huis met zes van die klotebouwvakkers om je heen, die iedere stap die je zet met interesse volgen.

Verder is het zo dat onze douches al tweeëntwintig jaar dezelfde tegeltjes hebben. Die zijn, zoals je misschien kunt gokken, nogal verkalkt. Mijn vader werkt ook bij een woningbouwvereniging en hij vertelde me dat 15-20 jaar toch wel de maximale duur is en dat het daarna echt vervangen moet worden. Verder dondert onze keuken ook half in elkaar van ellende. Die zit er ook al sinds mensenheugenis in. Maar zal Portaal ooit uit zichzelf actie ondernemen om ons van degelijk sanitair en keuken te voorzien? Nooit van hun leven. We zijn immers maar studenten. Klagen helpt weinig. Éen keer was er een verwarming lek. Huisgenoot belt. “Oh, ja we komen morgen wel even kijken”. Het water stroomde er met bakken tegelijk uit, het lekte al door naar het Chinese restaurant onder ons. “Oh, we zullen kijken wat we kunnen doen”. Het interesseert ze echt geen hol.

En dat ze nu het gore lef hebben om zo’n laaf aan te laten bellen die ons het bevel geeft het balkon leeg te halen?? U merkt, ik ben nogal pissig. Pislink, eigenlijk.

Ik ga een brief schrijven naar die hypocriete pennenlikkers. Geef ons een nieuwe keuken, nieuwe tegels in de badkamer. Doe eens iets! Dan praten we verder over het balkon.

Gelukkig had de huisgenoot die vandaag thuis was om het slaafje van Portaal te woord te staan genoeg verbale vaardigheden om die sufferd eens flink klem te lullen. Hij wilde wel eens zwart op wit zien waarom ons balkon leeg moet zijn. Daar wist ‘ie geen antwoord op.

Ik ben strijdbaar en een tikkeltje agressief.
Het spijt me.