The end of an era

Ongelooflijk maar waar, ik ben bijna afgestudeerd! Het is het einde van een tijdperk. Tijd voor een korte reflectie; de goede en minder goede dingen van studeren.

Goed
De OV-kaart. Man man, dat ding heeft me toch een partij geld bespaard. Vrienden bezoeken was nog nooit zo makkelijk. Concertje op een doordeweekse avond in Amsterdam? Prima, even lekker gratis in de trein stappen en hoppakee. Ik ga dat ding echt huilend inleveren. Leuk, zo’n NS-kortingskaart, maar het is toch een slap aftreksel.

College. Bij mijn studie waren er nooit veel colleges. Ik had dus veel vrije tijd, die ik eigenlijk net wat vaker in m’n studie had moeten stoppen. Maargoed, in die tijd voelde ik me soms zo vrij. Ik hing het merendeel van de tijd wel rond op de uni bij de studievereniging en dat was echt gezellig. We discussieerden daar ook echt wel serieus over onderwerpen, en ik bracht veel uurtjes door in de computerzaal. Ik heb goede herinneringen aan die tijd.

Slecht
Slechte docenten. Als er een ding was wat mijn studiemoraal ondermijnde was het wel ‘de slechte docent’. Van die lui die op een zo ongeïnspireerd mogelijke wijze college gaven. Die er alles aan leken te doen om hun publiek in slaap te sussen. Nee, wat mij betreft was iedere docent als Christ Klep (mijn favoriete docent op de uni van Utrecht)

Combinatie studie en werk. Ik ben daar nooit goed in geweest. Je wilt niet op een houtje bijten, dus je werkt. Je studieresultaten gaan achteruit. Je stopt met werken. Je bijt op een houtje. Je begint weer met werken. Je verprutst studie weer. The eternal circle of DOOM!! De meer geniale mensen weten dit vast goed te combineren, maar omdat ik nog dertig hobby’s had, lukte het mij nooit. Dankzij het vele werken heb ik allerlei leuke spulletjes kunnen kopen, maar ja, in the end heb ik wel langer over m’n studie gedaan. Ben er nog steeds niet over uit of het zonde is geweest ja oder nein. Heeft ook geen zin om daarover na te denken; was ist passiert, ist passiert.