archive

Stel je voor, je hebt niets te doen. Voor veel mensen is dit al een uitdaging an sich, aangezien ze altijd druk druk druk zijn. Anders hebben ze wel ingeplande tijd om niets te kunnen doen, waardoor je per definitie al weer niet niets aan het doen bent. Je bent

In de ogen van mijn wanhoop Zie ik een blij gezicht Ik wil het soms niet weten Maar ontwijken kan ik het niet Als de regen niet meer buiten is Maar de glimlach nog in jou is Dan kan ik toch wel huilen Omdat er blijdschap is Teveel ‘is’ kan

Laat me voor je denken Voor je spreken Voor je lopen Voor je doen en laten Dan krijg je mijn oude schoen Laat me voor je koken Lekkere risotto Een smeuïge appeltaart En een gepofte aardappel Dan kan jij weer niets doen Laat me alles voor je doen Want wat

Overdag een levendige bende ‘s avonds doffe ellende kille gangen met lampen behangen de universiteit by night is geen plaats die mij verblijd na een dramatisch gemaakt tentamen kon ik niets anders doen dan gehoorzamen aan een innerlijke drijfveer om rond te dwalen en in de depressieve gebouwen af te

Soms neemt het leven een verrassende wending en maak je dingen mee die je zelf niet had kunnen voorspellen. Zo werd ik een kleine maand geleden door een collega uitgenodigd op haar verlovingsfeest. In de Nederlandse cultuur is het niet gebruikelijk om een feest te geven als je gaat verloven,

Ik sta midden in het weiland alleen in het grote niets wind en wolken is alles wat er is ze trekken aan me voorbij een grote verscheidenheid aan vormen en kleuren. het weer spoelt over me heen regen en storm verlammen me en ik vraag me af, welke wolk is