Latest

In het land van mijn dromen ben ik een zwerver. Met beelden vol kleuren die spreken over hoop en dingen die niet zijn, ben ik als een grijze waas die nog de meeste gelijkenis treft met het fletse beton van beelden over een bloeiende stad.  Waar de grond zich eeuwig

Het probleem is simpel. Ik heb duizenden woorden die ik wil spreken. Zinnen zoveel dat je ze niet kan tellen. Wanneer is er de tijd om ze te zeggen. Wil je ze horen?

Zij had altijd gedacht dat het anders zou zijn. Ik wist wel hoe zij erover dacht, maar besloot om het te negeren. En nu zijn we dus in de situatie beland die ik altijd had willen vermijden. Ik heb haar teleurgesteld, een droom aan stukken gescheurd. Ergens in mij knaagt

Verloren dwaal ik rond; niet wetend wat ik doe, niet wetend wat ik wil. slechts onbehagen in mijn vel, als bewijs van dat ik ben een knoop in mijn buik, en de nare gedachtestroom, zijn twee hardnekkige tekens, van mijn somber humeur; dat altijd ergens zweeft ik peins me rot

The campus of Utrecht University is a world of concrete. Even the two builings Rem Koolhaas designed cannot change the gloomy atmosphere of the place. The Uithof sports a variety of buildings, ranging from a library (I call it the borg cube): the Educatorium to the almost Soviet-style student dorms

May 15th I woke up at 7, opened the curtains and stared into a grey, misty sky. Perfect weather to sit inside! I made myself a power breakfast first: one banana, one mango, some blueberries, soymilk and oatmeal for a great tasting smoothie that provides fast energy (carbs) and slower

For my bachelor thesis I’m doing research on the position of the Dutch government and media in reaction to the building of the Berlin wall in 1961. The Berlin wall fascinates me, as it was the symbol of the classic Cold War division between the West and the East.