Excalibur

Hoe meer ik naar Siegfried’s Funeral March van Wagner luister, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat dit het meest geniaal geschreven thema/motief uit de klassieke muziek ooit is. Ken je iets beters, gooi het alsjeblieft mijn kant op, want hiervan raak ik zo vervuld dat ik bijna begin te kwijlen.

De mooiste muziek ontdek je bij toeval en zo ook deze keer. Ik zit weer in een periode dat ik zin heb in allerlei vage fantasy- en ridderfilms. Magie, lekker knokken, jaloezie, verraad…ik smul ervan. Ik zat een tijdje terug op IMDB een beetje te browsen naar films over de Arthur legende en tot mijn stomme verbazing had ik de populairste nog niet gezien: Excalibur uit 1981.

Er zijn natuurlijk veel verfilmingen van de Arthur legende gemaakt. Ik had ‘Mists of Avalon’ al gezien nadat ik het boek had gelezen. Ik vind deze vertelling erg mooi, de rol van de vrouw staat hierin centraal. Ook heb je de mini-serie Merlin, die ik als kind echt zo geweldig vond dat ik ervan droomde, wekenlang. Toen ik hem later nog eens bekeek was het minder goed, helaas! Had ik het maar niet gedaan….Deze vertelling gaat uit van, surprise surprise, Merlijn!

Mooi vind ik dat Morgaine in Excalibur en Merlin de gemene tovenares is, terwijl ze in The Mists of Avalon de goede hoofdpersoon is! Een legende is op veel manieren te interpreteren en elk heeft mooie kanten. Ook speelt het zwaard Excalibur in elke film een andere rol, net zoals godsdienst dat doet. In de ene film is godsdienst zeer belangrijk (Mists), in de andere moet je godsdienst meer zien als een excuus om duistere magie te gebruiken (Excalibur).

Maar waar ik deze post dus eigenlijk voor schreef was de muziek. Toen ik Excalibur zat te kijken werd ik al direct getroffen door de muziek. Ik wist direct dat het geen originele soundtrack was, daar was het té geniaal voor. Met alle respect voor goede soundtracks, maar ze staan bij mij op een net iets lager niveau dan oude klassieke muziek. Maar wat was die muziek dan…..wie was de componist??? Ik zocht het tijdens de film niet op. Ik gokte zelf dat het Richard Strauss was en achteraf gezien zat ik best warm. Nadat de film was afgelopen ging ik gelijk naar IMDB.com om te kijken wat het was. In de aftiteling stond wel gewoon een componist genoemd, maar ik kon gewoon niet geloven dat die het had gecomponeerd. Toen ik op IMDB zag dat er dingen van Wagner waren gebruikt sloeg ik me voor m’n kop…natuurlijk Wagner! Gebruikt zijn: Prelude to Parsifal, Prelude to Tristan und Isolde en Siegfried’s Funeral March from The Ring. Die laatstgenoemde is degene die het meeste indruk maakt. Hij past PERFECT bij de film!

Vooral in het begin, als het thema direct wordt ingezet, word je bevangen door zo’n gevoel…hier staat iets op het punt te gebeuren; iets heroïsch, groots, meeslepends… Je wordt direct in de film gezogen. Jaja, deze film blijft me bij. Hij heeft z’n knullige momenten, maar hij is zo lekker duister. Merlijn is in deze film geen druïde, maar een necromancer. Geen gewauwel over Avalon en de ‘mother goddess’, gewoon hoppa, zonder schroom duistere magie gebruiken.

Oordeelt u zelf over het begin van de film:

NB voor de Facebookmensen. Wederom een filmpje in deze post, jullie weten de weg naar mijn echte blog wel te vinden inmiddels…