Attack of the EVIL bird!

Het is een zonnige zaterdagmorgen en ondergetekende besluit een rondje te gaan hardlopen. De kleding wordt aangetrokken en de schoenen ondergebonden en even later is het zweten geblazen in de polder.

Echt rustig lopen is het niet rondom Utrecht, er is veel verkeer om je heen. Aan de ene kant razen de auto’s op de A27 en aan de andere kant de treinen je voorbij.

Dan kom ik eindelijk op het punt waar een weiland aan de ene kant ligt en mooie huizen aan de andere. Eindelijk wat rust. Er zit een hele mooie vogel in het weiland, ik vraag me af wat voor beest het is. Ik heb zelden zo’n vogel gezien, hij is zwart wit en heeft een soort kuifje waardoor hij er behoorlijk koninklijk uitziet. Hij vliegt een beetje in het rond en maakt een raar soort krijsend geluid. Ik vind vogels erg tof en kijk met veel bewondering naar het beest terwijl ik door ren. Een meter of 100 verderop heeft het beest me ingehaald en ineens komt ‘ie wel erg dichtbij vliegen. Hij maakt een soort rondje boven me en ineens in een duikvlucht word ik aangevallen! Ik was al behoorlijk afgepeigerd van het lopen, maar ineens was ik in staat om een dikke sprint te trekken en terug te schreeuwen en meppen naar het beest. Ik snap er werkelijk niets van!? Hebben dat soort vogels een hekel aan knalblauwe sweaters, of op een neer wippende paardenstaartjes? Of was ik gewoon vlak bij het nest van dat beest zonder dat ik het door had? In verwondering sprintte ik nog wat verder tot ik zeker wist dat het beest me niet meer achtervolgde en moest toen echt van uitputting even stoppen.

Ik had echt een ‘dússssss’ gevoel en heel m’n loopritme was nu verstoord. Ik was nog niet eens halverwege! Ik weet niet wat voor vogel het was, maar de volgende keer neem ik een knuppel mee als ik ga hardlopen o_0. De paarden aan het eind van m’n route waren een stuk liever en vielen me niet aan toen ik ze gras gaf. Vogels bekijk ik voortaan met wantrouwen…

Update: het bleek een kieviet te zijn….how pathetic